Sustum – Nuri CAN

[Vesaire]

Sustum !
“Herkes konustugunu yazar,bense sustuklarimi”


Herkesin konustugu dünyada
ben sustum!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
kendimle konusuyorum simdi yalniz…
yalniz yüregimle dokunuyorum sesime
kimse duymuyor…

Sustum!
Bin ah sürüp dudaklarima
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
sustu benimle deniz,
sustu deli dalgalar, sustu martilar…
umutlarimi sarip rüzgarlara
uzaklara savuruyorum her gece
yildiz yapip serpiyorum gökyüzüne
kimse görmüyor…
Sustum!
Tam acilarimi haykiracaktim ki,
sustum
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
bir ciglik kaniyor demedim, en derininde
yüregimin…
icimdeki volkanlari bogarak sustum!
acmadim kimselere yüregimi
hanceri sadece kendime sapladim
sapladim ve sustum!
hüznü yüzümde,
acilari gözlerimde topladim sustum!..
Sustum!
sustu dudagimdaki sarki,
gözlerimdeki siir
yaralari yalayan rüzgar
sokaklarinda kahroldugum sehir
gözlerim konusuyor yalniz!
Saci agarmis hayaller
nemli kirpiklerle
bulutlandiginda gözlerim
gökte simsek olup cakiyorum
kimse görmüyor…
Sustum!
tuz basip yaralarima!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
icinde volkanlar tasiyan bir dervis gibi
yaslanip yalnizligin duvarina
gül döküp kalabaliklara her gece
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi
kimse bilmiyor…
Sustum!
tam sevdigimi haykiracaktim ki, sustum
sustu benimle gök, sustu dag, sustu toprak
acilar konusuyor simdi yalniz
yarali gönlümün sizilari konusuyor
tutup öldürüyorum icimdeki sevdalari bir bir
atiyorum ucurumlardan
kimse görmüyor
Ne zaman
dudaklarindan öpmeye kalksam hayati
saclarini koklasam rüzgarlarin
icimde incecik bir sevgi ürperiyor
sari hüzünler dökülüyor gönül bahceme
gelmiyor bekledigim bahar
yaralar merhem tutmuyor
gözyasi olup dökülüyorum kaldirimlara
kimse silmiyor
yagmur dinmiyor
sevdigim bilmiyor
Sustum!
sustu benimle sari sabir,
sustu hasret, sustu zaman
yalniz gözlerimle dokunuyorum hayata
kimse duymuyor
Sustum!
icimde dalgalar kabardikca volkanlar gibi
sustum
sustu dudagimdaki siir
gözlerimdeki nehir
gönlümdeki yara
bulutlar haykirdi isyanimi
simsekler haykirdi
sadece ben duydum
sadece ben
Ey besigini sallayip bogdugum hayat
ey kucagimda büyütüp öldürdügüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acilarim konusuyor yalniz
yarali gönlümün sizilari konusuyor
Ben sustum!
susmuyor yüregimi kavuran kasirga
pencereme vuran yagmur damlalari
susmuyor disarda inleyen rüzgar
yildizlar küs
ay üzgün
yagmur dinmiyor
icimde binlerce siir kaniyor her gece
kimse bilmiyor
kimse duymuyor
sustum!
sustu benimle sari sabir, sustu hasret,
sustu hayat, sustu zaman
acilar konusuyor yalniz
acilarim konusuyor
kimse duymuyor…
duymuyor…
duymu…
duy…