Vesaire
28 Ocak 2015, 09:20
Aramayacağım Bu Kez
Aramayacağım bu kez.
Bitmeyeceğini biliyorum çünkü.
Sadece sevenin, sadece özleyenin ben olduğuma inanmak istemiyorum.
Ararsam özledim seni ne olur geri dön dersem,
eskisinden farklı olmayacak biliyorum.
Seni körü körüne seven biri olduğumu düşüneceksin yine.
İzin vermeyeceğim bu kez buna.
Belki de istediğin bu diye düşüneceğim, öyle avutacağım tutacağım kendimi.
Ve her sözümde seni andığımı,
insan üstü bir aşkla seni nasıl özlediğimi duyacaksın, bileceksin ve göreceksin.
Adım gibi bileceğim bunları. Aramayacağım bu kez.
Bitmeyeceğine inanıyorum çünkü.
Ellerim telefona yapışık yaşayacağım.
Senin yazdığın ve sana karşılık yazdıklarımı ezberleyeceğim belki ve bütün kötü olanları sileceğim.
Hep en güzel en özlem dolu olanları saklayacağım senden gelenlerin.
Bakıp bakıp içmeye tövbe ettiğim o geceye gideceğim, ağlayacağım, gözlerimi kapatıp senli günlere dalacağım.
Yaşadıklarımızı bir bir hatırlayacağım.
Ama bu kez, ama bu kez söz verdim sana aramayacağım.
Yokluğunda bulut beyazı renkli kedimle avunacağım.
Ona her baktığın da nasıl gözlerinin dolduğunu hatırlayacağım.
Dili olsa oda soracak seni de, ona ne cevap bulacağım.
Aramayacağım bu kez. Belki haklı diyeceğim.
Belki de onun için böylesi daha iyi diye düşüneceğim öyle olması için dua edeceğim.
Ama unutamayacağım seni.
Her gece başımı yastığa koyduğumda sesini özleyeceğim, seni özleyeceğim.
Umut edeceğim hiç bir şey olmamış gibi anahtarı çevirip içeri girmeni.
Emin ol senden sonra kimseyi bu kadar çok sevmeyeceğim.
Kapatacağım başkaları için kalbimin en ıssız yerlerini.
Senin bıraktığın gibi saf, temiz ve dokunulmaz tutacağım.
İzin vermeyeceğim senden başkasının kalbimi kırmasına, içimi burkmasına, gözlerimi doldurmasına ve mide krampları yaşatıp uykusuz bırakmasını beni.
Yaşadığım her neyse senle olan, hepsini benle taşıyacağım.
Ama bütün kalbimle aramanı bekleyeceğim.
Sus deyip işaret parmağın ile dudaklarımı kapatıp, kollarınla sarmanı bekleyeceğim beni. Aynı şehirde yaşayıp seni göremediğim kaç gün geçti şimdiye kadar.
Burası küçük şehir diyenlere güleceğim.
Ama ben senin beni aramanı, yanımda olmanı bekliyeceğim.
Yoksa bu dünyadan gözüm açık gideceğim.
Ömer KÖROĞLU
Aramayacağım bu kez.
Bitmeyeceğini biliyorum çünkü.
Sadece sevenin, sadece özleyenin ben olduğuma inanmak istemiyorum.
Ararsam özledim seni ne olur geri dön dersem,
eskisinden farklı olmayacak biliyorum.
Seni körü körüne seven biri olduğumu düşüneceksin yine.
İzin vermeyeceğim bu kez buna.
Belki de istediğin bu diye düşüneceğim, öyle avutacağım tutacağım kendimi.
Ve her sözümde seni andığımı,
insan üstü bir aşkla seni nasıl özlediğimi duyacaksın, bileceksin ve göreceksin.
Adım gibi bileceğim bunları. Aramayacağım bu kez.
Bitmeyeceğine inanıyorum çünkü.
Ellerim telefona yapışık yaşayacağım.
Senin yazdığın ve sana karşılık yazdıklarımı ezberleyeceğim belki ve bütün kötü olanları sileceğim.
Hep en güzel en özlem dolu olanları saklayacağım senden gelenlerin.
Bakıp bakıp içmeye tövbe ettiğim o geceye gideceğim, ağlayacağım, gözlerimi kapatıp senli günlere dalacağım.
Yaşadıklarımızı bir bir hatırlayacağım.
Ama bu kez, ama bu kez söz verdim sana aramayacağım.
Yokluğunda bulut beyazı renkli kedimle avunacağım.
Ona her baktığın da nasıl gözlerinin dolduğunu hatırlayacağım.
Dili olsa oda soracak seni de, ona ne cevap bulacağım.
Aramayacağım bu kez. Belki haklı diyeceğim.
Belki de onun için böylesi daha iyi diye düşüneceğim öyle olması için dua edeceğim.
Ama unutamayacağım seni.
Her gece başımı yastığa koyduğumda sesini özleyeceğim, seni özleyeceğim.
Umut edeceğim hiç bir şey olmamış gibi anahtarı çevirip içeri girmeni.
Emin ol senden sonra kimseyi bu kadar çok sevmeyeceğim.
Kapatacağım başkaları için kalbimin en ıssız yerlerini.
Senin bıraktığın gibi saf, temiz ve dokunulmaz tutacağım.
İzin vermeyeceğim senden başkasının kalbimi kırmasına, içimi burkmasına, gözlerimi doldurmasına ve mide krampları yaşatıp uykusuz bırakmasını beni.
Yaşadığım her neyse senle olan, hepsini benle taşıyacağım.
Ama bütün kalbimle aramanı bekleyeceğim.
Sus deyip işaret parmağın ile dudaklarımı kapatıp, kollarınla sarmanı bekleyeceğim beni. Aynı şehirde yaşayıp seni göremediğim kaç gün geçti şimdiye kadar.
Burası küçük şehir diyenlere güleceğim.
Ama ben senin beni aramanı, yanımda olmanı bekliyeceğim.
Yoksa bu dünyadan gözüm açık gideceğim.
Ömer KÖROĞLU