Vesaire
29 Ocak 2015, 09:31
Adam Nerede
Yalanların sancıyla ihaneti doğurduğu bir aşktan geliyorum ben,
Sırtımda ki hançeri kan yerine, kalleşlikle süslemiş bir acının sahibiyim aslında.
Yüzümde açan kış gülücüklerimden,
Yüreğime sızan acı yanığı yaşlarım var, sevdamı kavuran.
Akşamlarım var, yarin gözleriyle aydınlanan,
Gülüşüyle kararan sabahlarım birde.
Gökyüzün de ki yıldızlarda benim aslında,
Bakmayın orda, öylece asılı durduklarına.
Hepsi, ihanet kokan o adamın, gamzelerinden fırladı semaya.
Gözlerim var birde, ne yana baksa, şizofrenik intiharlar hayal eden,
Ne yana baksa ölen.
Benimde yalanlarım var elbet,
Sevgilininkilerle boy ölçüşecek kadar tecrübeli olmasalar da,
Taşırım bohçamda.
Çok güzel, yaşıyor yalanlarını, dizerim kelimelerime mesela,
Öyle bir güzel kahkaha patlatırım ki, hiç olmucak bir yerde,
Kimse o lanet olası yaramın çığlığı olduğunu anlamaz.
O kadar iyi yalan söylerim yani.
Ama söyleyin o adama üzülmesin,
Onun yerini alamam ben aldatma hususunda.
O öyle bir aldatır ki, yeri göğü sallar maşallah.
Neyse,
Ne diyordum?
Sahip olduklarımdan bahsediyordum sanırım.
Çok fazla şeyim yok aslında,
İki dal hüznüm, bir kaç lokma ihanetlerim,
Sırtımda iğne atsan yere düşmeyecek kadar bıçağım var.
Bir de kuru gözyaşlarım var, coğrafyama seller yaşatan.
Doğmamış çocuklarımı nasıl unutabilirim değil mi?
Hiç doğamayacak çocuklarımı…
Benimle nefes alan, benimle doyan, benimle seven, ağlayan, nefret eden,
Bedenleri yanımda olmasa da,
Ruhlarıyla, babalarına her gün bir dua eden,
Bin hesap soran çocuklarımı…
Gördüğünüz gibi, hayatım bundan ibaret işte.
Herşeyim var aslında, hem de fazlasıyla.
Acı arıyorsanız külliyen, yalan deseniz bir tır dolusu,
İhanet denildi mi, daha güzelini yaşayanını görmedim henüz.
Ama baktım da şöyle bir, hala eksik olan birşey var hayatımda
Bana Bunları bahşeden, fazlasıyla hayatıma sunan o adam nerde?.
Yalanların sancıyla ihaneti doğurduğu bir aşktan geliyorum ben,
Sırtımda ki hançeri kan yerine, kalleşlikle süslemiş bir acının sahibiyim aslında.
Yüzümde açan kış gülücüklerimden,
Yüreğime sızan acı yanığı yaşlarım var, sevdamı kavuran.
Akşamlarım var, yarin gözleriyle aydınlanan,
Gülüşüyle kararan sabahlarım birde.
Gökyüzün de ki yıldızlarda benim aslında,
Bakmayın orda, öylece asılı durduklarına.
Hepsi, ihanet kokan o adamın, gamzelerinden fırladı semaya.
Gözlerim var birde, ne yana baksa, şizofrenik intiharlar hayal eden,
Ne yana baksa ölen.
Benimde yalanlarım var elbet,
Sevgilininkilerle boy ölçüşecek kadar tecrübeli olmasalar da,
Taşırım bohçamda.
Çok güzel, yaşıyor yalanlarını, dizerim kelimelerime mesela,
Öyle bir güzel kahkaha patlatırım ki, hiç olmucak bir yerde,
Kimse o lanet olası yaramın çığlığı olduğunu anlamaz.
O kadar iyi yalan söylerim yani.
Ama söyleyin o adama üzülmesin,
Onun yerini alamam ben aldatma hususunda.
O öyle bir aldatır ki, yeri göğü sallar maşallah.
Neyse,
Ne diyordum?
Sahip olduklarımdan bahsediyordum sanırım.
Çok fazla şeyim yok aslında,
İki dal hüznüm, bir kaç lokma ihanetlerim,
Sırtımda iğne atsan yere düşmeyecek kadar bıçağım var.
Bir de kuru gözyaşlarım var, coğrafyama seller yaşatan.
Doğmamış çocuklarımı nasıl unutabilirim değil mi?
Hiç doğamayacak çocuklarımı…
Benimle nefes alan, benimle doyan, benimle seven, ağlayan, nefret eden,
Bedenleri yanımda olmasa da,
Ruhlarıyla, babalarına her gün bir dua eden,
Bin hesap soran çocuklarımı…
Gördüğünüz gibi, hayatım bundan ibaret işte.
Herşeyim var aslında, hem de fazlasıyla.
Acı arıyorsanız külliyen, yalan deseniz bir tır dolusu,
İhanet denildi mi, daha güzelini yaşayanını görmedim henüz.
Ama baktım da şöyle bir, hala eksik olan birşey var hayatımda
Bana Bunları bahşeden, fazlasıyla hayatıma sunan o adam nerde?.