Gitmeliydim – Yeşim KIRLI

[Vesaire]

Korkuyordum
Yaralarım diye seni
Serseri mayın tesirli sözlerimle…
Sınır dışı edilmiş merserize serinliklerimde
Titrersin diye
Korkuyordum!

Tek şeritli bir otobanda
Kaza süsü verilmiş bu ilişki
Daha fazla sürmezdi
Biliyordum…

Bu ten bu beden yoracaktı
Bu coğrafya bu iklim bozacaktı
Bitki örtülerim sarmaşık kılığında boğacaktı elbet seni!
Biliyordum başından beri
Biliyordum adım gibi…

Yarı ıslak çırılçıplak küflü bir kırgınlık sızarken gölgemden
Biliyordum takvimsel uyuşmazlık
Ya da şiddetli betimsizlik bahanesiyle
Tedavülden kaldırılmak üzereydi bu ilişki zaten!

Şimdi göğsümde köpüren köprücük sularımda
Tüketiyorum ömrünü kelebek yüzmelerin…
Küreksizim nefessizim!
Bir körünki kadar ağır adımlarım
Bir sağır kadar dilsizim!

Sanki ikinci sınıf bir oyunun açılmayan perdesinde figüranca unutulan repliğin son hecesindeyim!
Ya da kılçık kıvamında boğaza düğümlenen ekmek arası etkisiz bir ünlemim!

Ama biliyordum
Çok açıktı
Aşacaktı seni parantez içlerim
Beş bilinmeyenli denklemlerim…
Yoracaktı gam küpüyle çözülmeyen formüllerim!
İç acılar toplamımı aşmadan yenilgilerim
Çekip gitmeliydim
Çekip gitmeliydim!

Ekvatora kırk derece eğriydim
Yazları kurak kışları kederliydim
Yer yer parçalıydım
Bulutluydum
Nemliydim!
Seni bu iklime hapsedemezdim!
İşte bu yüzden
Gitmeliydim
Gitmeliydim!