Rûhun Gıdası: Kur’ân Kültürü

[Violence]

Rûhun Gıdası: Kur’ân Kültürü

Mevlânâ Hazretleri ne güzel buyurmuştur:
“Kur’ân’ın nûru, zerre zerre Hak ile batılı ayırt eder; bize gösterir.”
“Huşû ve ihlâs ile, cân u gönülden, Kur’ân-ı Kerîmʼi okur, ona sığınırsan, peygamberlerin ruhları ile âşinâlık peydâ edersin. Kur’ân, peygamberlerin hâlleridir.”
Peygamber (sav) Efendimiz’in hayatına baktığımız zaman, ilâhî emâneti yüklendiği andan Yüce Dost’una kavuşuncaya kadarki bütün günlerini, ümmetini Kur’ân kültürü ile yetiştirebilmenin gayret ve hizmeti içinde geçirmiş olduğunu görürüz.
Enes (ra)’ın anlattığına göre Ebû Talha (ra) bir gün Peygamber Efendimiz’in yanına varmıştı. Rasûlullah (sav)’in ayakta Ashâb-ı Suffe’ye Kur’ân öğrettiğini gördü. Allah Rasûlü, açlıktan iki büklüm olan belini doğrultmak için karnına taş bağlamıştı.
İşte Rasûl-i Ekrem Efendimiz ve ashâbının en mühim meşgûliyeti, Allâh’ın kitâbını öğrenip öğretmek, anlayıp anlatmaktı. En büyük arzu ve iştiyakları da Kur’ân’ı tekrar tekrar okumak ve dinlemekti.

(Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ, Beyrut 1967, I, 342)