Karalama Defteri

[Painfully]

Karalama Defteri

Insanlar seninle konusmayi biraktiginda,
arkandan konusmaya baslarlar.

[Vesaire]

Seni benden kim aldı bu denli çabuk? Beni kimin için terk ettin katilim? Yine de içimde bir his var döneceğine dair. Bunu iyi biliyorum. Bilmediğim şey; o dönüşün benim çağrımla mı, yoksa uğruma terk ettiğin kişinin vedasıyla mı olacağı... Söyle! Gelişin kimin git’inden ötürü olacak? Unutma katilim, geç yağan yağmurlar, hayat vermez kurumuş çiçeklere...

[Vesaire]

Seninle çay içmeliyim.
Bir gecenin sabahına, bir sabahın gecesine kadar da seni düşünmeliyim.
Aklımı seferber ettim,
sadece biraz daha görmem gerek seni.
Sadece biraz daha.
Sonrasında çay içerim, seninle içmiş kadar keyif verir bana.
Biliyor musun?
Neyse, susuyorum, susuyorum ve seni sevdiğimi bu şiirde asla söylememek üzere susuyorum.
Bir şeyler söylemek istiyordum sana ama,
şimdi gitmem gerek.
İşim var, bendeki seni dinlemeye ihtiyacım var.
Böylesi de zor oluyor ama,
elimden başka bir şey gelmiyor.
Garip adamlar, uzaktan, dokunmadan, sadece şiirleriyle seviyor.
Kalpleri buna müsaade ediyor.
Ama seninle çay içmeyi de,
kalbim çok istiyor.

[Vesaire]

Ben sınav yaparsam*

1-Kesik çayır biçilir mi? (25 Puan)

2-Sular soğuk içilir mi? (25 Puan)

3-Bana yardan geç diyorlar seven yardan geçilir mi? (50 Puan)

BAŞARILAR DİLERİM ^_^

[Vesaire]

Mecnun Leyla'ya hakkını helal etmemiş.
Bunu duyan dostları nedenini sormuşlar.
Hesap gününde onunla bir kez daha karşılaşabilmek için demiş.

Şubatın bilmem hangi günü değil, hesap gününde bile karşılaşmayı dileyen sevdalar yaşayabilmek bugünün sevenlerine de nasip olacak mı?

[SonSuzLuq]

havalar kötü..

[Violent]

Mutluluk, tek perde bir drama olabilir mi? Keşke bu gri, bu kasvetli kentte uzak denizlerin iyot kokularını çekebilseydin benimle birlikte ciğerlerine... Keşke hissedebilseydin benimle beraber... Keşke anlayabilseydin senden uzaklaştığımı zannettiğin anlarda aslında yaklaştığımı sana...

[Vesaire]

Daha uyanmamalıydık masallardan.
Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu Alaaddin lambasını ovmaktan? İyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık.. Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde. Bir şey oldu, bir yerlerde. Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; inanmaz olduk masallara. Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha. Belki de anlatılacak masalımız kalmadı.Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.
Nasıl özlüyoruz geçmişi..
Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız..
Çocuktuk çünkü. İnanıyorduk. Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat. İnanıyorduk, duruyduk, saftık. Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak..

[Goemon]

Uykum yok geceleri yatamıyorum

[Vesaire]

Sessizce sigarasını yaktı. Dumanı kaçınca, gözlerini hafifçe kırpıştırdı. Sanırsın ki dünyanın en masum tablosu karşımda resmediliyordu.