Aşk Ölürken

günlerdir uykusuz aç ve bitap
gözlerim kan çanağı
ellerim buz kesiği
nereden geldim
nereye gidiyorum
bilmiyorum !

Gözlerimle ıslanan bOş sokaklarda
aşk sefili yüreğimle elele
yürüyorum.

Ağaçlar şarkımızı fısıldarken rüzgara
içimi ürperten kokun hala burnumda
gebeyim ya ayrılığa
aşeriyor olmalı yüreğim sana.

Anılarla dolu bir aşkın koynundan
düşüyorum !
zindan gibi bir gecenin kucağına,
kundaklanmış içime ayrılığın veledi
yudum yudum içmekte benliğimi,
yıldızlar da yummuş gözlerini
kör bir gecenin uykusuna
mehtap sinsice gizlenmekte
gecenin simsiyah saçlarının arasına

bizden başka şahit yok bu gece bu katle
bir sen
bir ben
bir de ;
ayrılığa gebe yüreğim.

Hissediyorum geldiğini
ayrılığın soğuk nefesi yürek tenimde,
ben çırpındıkça çıkmak için kendimden
bir el yapışıyor sanki boğazıma
düğümleniyorum nefesimde.

Nasıl da ağır ölün
taş ocağı sanki göğsüm

damarlarımda kızgın lav olup
yaksa da aşkın hücrelerimi
titreyen bedenimde buz gibi dolaşıyor
ayrılığın soğuk elleri

şehadet getiriken yüreğim aşkına
bir et yığını oluyor
benliğim
Öldürüyor Aşk / Ölürken

Nalan DEMİRCİ

Ben yazdıkLarımdan; Siz anladıkLarınızdan sorumLusunuz..