III. yüzyılda, birkaç rahip, işkence cezasından kaçabilmek için, yurtlarından ayrılıp Habeşistan’a yerleşirler. Buradaki Kaffa şehrinde hayvan yetiştirerek geçimlerini sağlarlar. Bir gece, bir de bakarlar ki hayvanlar bir türlü uyumuyor, boyuna hoplayıp zıplıyorlar. Bunun nedenini araştırırlarsa da, bir şey anlayamazlar.

Bu durum günlerce sürer. En sonunda, rahiplerden biri, hayvanların gün boyunca ne yaptıklarını gözetlemeye karar verir. Hayvanların o dolaylarda yetişen acayip, yabani bir bitkiyi yedikten sonra hoplayıp zıplamaya başladıklarını görür. Yanılıp yanılmadığını anlayabilmek için, kendisi de bu bitkinin yemişlerinden yer. Gece olunca, gözüne bir türlü uyku girmez. Her zamankinden çok daha canlı, daha diridir. O zaman, uykusuzluğunun, canlılığının yediği yemişten ileri geldiğini anlar. İşte böylece, kahve de keşfedilmiş olur.